Als klein meisje ontdekte ik al een liefde voor buiten eten. We groeiden op met de seizoenen. “Binnen of buiten eten?”, riep mijn moeder vaak. Mijn broer en ik riepen zo lang mogelijk ‘buiten’. Er is iets magisch moois aan buiten eten. Dan ontstaat er opeens vrijheid en verlangen.

HOOFD HART EN HANDEN
Als vrije school leerling bak ik vanaf jongs af aan broodjes. Ik haal er een voldoening uit, die ik in mijn rol als PR en Corporate communicatieadviseur miste. Als je alles mag doen en ‘geld verdienen’ geen rol speelt, wat wil je dan doen? Ik kwam uit op ‘s ochtends de natuur in, mét een zelfgemaakt ontbijtje. In alle rust, buiten wakker worden. Aarden.

IDEALEN DIE JE PROEFT
Dat wilde ik anderen ook geven. Daarom stopte ik vijf jaar geleden met werken en bouwde ik samen met mijn broer een Ontbijtkar die ik achter mijn fiets kan hangen. Zo fiets ik met een koelkast vol lekkers en zelfontworpen stoelen, de natuur in. In dit concept lukte het me om al mijn idealen te bundelen. Op het gebied van voeding - vers, gezond, vezelrijk, biologisch en boordevol liefde, op het gebied van duurzaamheid, én hoe ik in het leven sta: buiten de lijntjes en je verlangen mogen volgen.

DE BIJ KEUKEN
Eten maken gaat bij mij vanzelf. De keuken is mijn speeltuin, zonder regels of recepten, in het moment creëren en maken. Voeding die lekker én gezond is. Goed voor jou én de aarde. Door Corona moesten we met de eerste Pasen (2020) de gedekte tafel en ‘samenzijn’ missen. Ik besloot om mensen aan huis met een Paasontbijtje te verrassen. Wat was bedoeld als overbrugging tot we weer naar buiten mochten, bleef een bestaand concept: verse Ontbijtjes aan huis. Het ging zo goed dat ik een keuken nodig had, om niet meer vanuit huis te hoeven bakken. Die kwam er. Twee jaar geleden verbouwde ik een oud pand aan de Columbusstraat, met grote glazen ramen, zodat ik mijn buitendrang een beetje kon temperen.